Κούλα μου καλή.
Παρακολουθώ τα άρθρα σου με μεγάλο ενδιαφέρον και μπερισσή συγκίνηση. Κάθε φορά δε σου κρύβω, πως βρέχω και γω το μαντήλι.
Αυτή η ζωντανή ανάπλαση εικόνων από το παρελθόν, είναι μια ανάγκη,που όσο περνούν τα χρόνια και μεγαλώνουμε,γίνεται ολοένα και πιο έντονη.
Εικόνες συνυφασμένες με πρόσωπα αγαπημένα που έφυγαν απ' τη ζωή, αλλά τα φυλάμε σαν θησαυρούς πολύτιμους στα φύλλα της καρδιάς μας.(Το μαυρο γιλέκο του παππού, το λαστιχάκι στο μανίκι, το τσεμπέρι της γιαγιάς με το παράξενο δέσιμο και μένα,.....ένας κόμπος να μου ανεβαίνει στο λαιμό).-Α... στο καλό....
Μ'αυτόν τον πολύ γλυκό και τρυφερό τρόπο ξαναζωντανεύεις κομμάτια της ζωής μας γεμάτα από γεγονότα που τελικά μας καθόρισαν σαν ανθρώπους.
Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ τα παιδικά μου χρόνια χωρίς "ούζγιες" στης τούμπας το ρέμα τα μεσημέρια μετά το σχολείο, χωρίς "ανταρτικό"στου καρσί το ρέμα και σ΄΄ολα τα μισογκρεμισμένα σπίτια της πάνω συνοικίας, χωρίς μηλάκια και τζαμί, χωρίς κουτσό στο στενό, χωρίς φυσικά....τη χελιδόνα.Θεέ μου....πόσες θύμησες...πόση γλυκιά νοσταλγία !Ακόμη κι' αυτά που μας ταλαιπώρησαν σαν παιδιά, τα χωράφια, οι στερήσεις, κρίνοντάς τα εκ των υστέρων, νομίζω πως μας έκαναν καλύτερους ανθρώπους.-Παιδιά...(άνω των πενήντα) θυμάστε που ρημάζαμε τις μουριές, όταν πηγαίναμε ποδαρόδρομο στον κάμπο -μετά το σχολείο-, για να βοηθήσουμε τους γονείς μας στη φυτεία;
Συχνά- πυκνά, πρόσωπα και γεγονότα περνούν από μπροστά μου σαν παλιά ασπρόμαυρη κινηματογραφική ταινία, που όσες φορές κι αν τη δεις μένεις με μια γλυκιά γεύση.
Προσπαθώ να τα κρατάω ζωντανά, να τα μοιράζομαι με τα παιδιά μου και να μην ξεχνώ ποτέ, πως όλα αυτά είναι η ρίζα μου.....
Η Μκρόπολη λοιπόν παντού και πάντα σταθερό σημείο αναφοράς! ! !Να' σαι καλά Κουλίτσα μου,συνέχισε να μας θυμίζεις και να μας φορτίζεις συναισθηματικά.
Πίστεψέ με, το έχουμε ανάγκη.
Σέυχαριστώ
Υ.Γ. Πλησιάζει το Πάσχα!
Θύμησέ μας την προετοιμασία των εγκομίων και την πολύ ωραία φάση με το κλέψιμο των λουλουδιών για τον επιτάφιο!
Καλή Ανάσταση Μικροπολιώτες όπου κι αν βρίσκεστε!
mikropoli den eine mono i epano sinikia olo to iliko eine apo pano
ΑπάντησηΔιαγραφήstamatiste na to xexorisete kai kanteto ena epitelous....
Agapite mou file Kostika prepi na sou po pos o istoselida ine Prosopiki opote exo to dikeoma na leo kai na grafo oti kai opos thelo.Den to kano omos.Oi perisoteres anartisis erxonte apo atoma ta opoia tyxeni na exoun genithi stin epano synikia gia afto den ftei omos i istoselida. H istoselida ine anixti gia olous.tous epano tous kato tous entos kai tous ektos mikropolis.Giafto lipon stile mas iliko kai apo kato gia na gini pio plousia.Distixos me xorizoun apo to xorio 2.500 Xiliometra kai den exo tin efxeria na ta kano ola opos tha itheles.Onomazome Giannis Mpanios kai apo meraki kai agapi gia ton topo pou gennithika edo kai 10 xronia me poli kopo poles xamenes ores kai kapia exoda prospatho na kratiso afto pou arxisa.Ime anixtos gia ola an me gnorizis prosopika tha xeromoun na ta legame kai apo konta.Mporoume omos an thelis na ta poume kai tilefonikos. 0049 174 4718456 .....
ΑπάντησηΔιαγραφήFilika
Giannis Mpanios
Αγαπητέ φίλε Κωστίκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα το σχόλιό σου και μου ρθε στο νου μια σκηνή των παιδικών μας χρόνων.
Δε γνωρίζω την ηλικία σου, αλλά αν είσαι πάνω από σαρανταπέντε, θα θυμάσαι, πως μαθητές δημοτικού, όταν τα μεσημέρια σχολάγαμε από το πάνω σχολείο, φτάνοντας στο τζαμί,(στην κοινότητα) Χωρίζαμε τα παιδιά της πάνω και κάτω συνοικίας και φωνάζαμε οι μεν στους δε, το γνωστό σε όλους μας,-πάνω μαχαλάς…… ..κάτω μαχαλάς…….). Την άλλη μέρα βέβαια παίζαμε πάλι όλοι μαζί σαν μια καλή παρέα στο προαύλιο του σχολείου. Τότε όμως φίλε μου ήμασταν παιδιά. Αργότερα, σαν μεγαλώσαμε, ωριμάσαμε, δεν ένοιωσα ποτέ να με χωρίζει κάτι από τους φίλους και συγχωριανούς μου της κάτω συνοικίας.
Όσο γι΄ αυτά που γράφονται στη σελίδα του χωριού, δε διέκρινα πουθενά, κάποιο διαχωρισμό. Απλά τυχαίνει να γράφονται από φίλους που μεγάλωσαν στην πάνω συνοικία , εκεί έχουν τα βιώματά τους και μ΄ αυτά έχουν σχέση οι αναφορές τους.
Θα χαιρόμουν πάρα πολύ και θα παρακολουθούσα με την ίδια αγάπη και μεγάλο ενδιαφέρον αν γινόταν ανάλογες αναφορές και από φίλους της κάτω συνοικίας.
Αν διαβάζεις τα σχόλιά μου θα πρόσεξες πως αναφέρω τη Μικρόπολη ως ρίζα μου και σαν σταθερό σημείο αναφοράς παντού και πάντα.(Δεν αναφέρομαι σε καμία συνοικία.)
Μου προκάλεσε λοιπόν κατάπληξη το γεγονός πως αντί να σε συγκινούν όλα αυτά που οι καλοί φίλοι μας θυμίζουν και να επιβραβεύεις την προσπάθειά τους, τα εισπράττεις μ΄ αυτόν τον αρνητικό τρόπο.
Αντί να είμαστε μίζεροι, αν μπορούμε, ας συμμετέχουμε θετικά σ΄ αυτή την προσπάθεια που ο Γιάννης με τόσο μεράκι ξεκίνησε και τον ευχαριστούμε θερμά. Αν όχι, καλό βράδυ φίλε Κωστίκα.
Φανατική Μικρόπολης
Opios exei tin entyposei pos i selida einai mono tis epano synoikias kai pos prospathei na xechorisi tin Mikropoli kanei mega lathos...mporei na to diapistosei amesa.
ΑπάντησηΔιαγραφήFile Kosta an exeis opiodipote yliko apo to xorio mas pou tha eitheles na dimosiopoiithi meso tis istoselidas pou me toso kopo emploutizete kyrios apo idiotes episkeptes metanastes sto exoteriko alla kai to esoteriko, kai oxi apo aftous pou isos tha eprepe
opos ta paidia tou Ekpolitistikou syllogou gia paradigma pou epeneilimena zitisame yliko apo tis diafores ekdiloseis pou ginontai sto chorio mas alla tipota...anti na griniazeis loipon file mou Kosta woitha na emploutisti i istoselida oste na prowaloume ton omorfo topo mas se olous tous xenous alla kai na to feroume oso ginete pio konta stous apantachou tis gis xenitemenous synchorianous mas.Kai na eisai sigouros pos einai polloi pou perimenoun me agonia na doun kainourgies i palioteres fotos i Video...
Xristos Anesti kai Xronia sou Polla
Φίλοι Μικροπολιώτες που επισκέπτεστε την ιστοσελίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην αναπαράγουμε σύνδρομα του παρελθόντος, που ευτυχώς ελάχιστους διακατείχαν.
Ζούμε μακριά απ΄ το χωριό και είναι χαρά μας να μαθαίνουμε τα νέα του, να επικοινωνούμε μεταξύ μας έστω μ΄ αυτόν τον τρόπο και να θυμόμαστε τα παλιά. Δεν έχουμε την πολυτέλεια της γκρίνιας και της μικροψυχίας.
Έχω να θυμάμαι και να νοσταλγώ τόσα πράγματα που με δένουν με τους φίλους μου της κάτω συνοικίας,… .μα τίποτα που να με χωρίζει απ΄ αυτούς.
Σας αγαπώ όλους.
Φανατική Μικρόπολης.
Symfono apolyta me tin Prolalisanta ...Fanatiki Mikropolis....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι ειλικρινά που τα κείμενά μου, προκάλεσαν τόσο ζωηρό και εποικοδομητικό διάλογο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι δείγμα αγάπης και ενδιαφέροντος για το χωριό.Ευχαριστώ όλους τους φίλους που πήραν και παίρνουν μέρος σ΄αυτό.
Ιδιαίτερα ευχαριστώ εσένα φίλε Κωστίκα ή Κώστα όπως πιστεύω ότι λέγεσαι, γιατί με δυό σειρές, κατάφερες να ταράξεις τα νερά, αν και δεν έχεις δίκιο. Ποτέ, σε ότι αφορά εμένα αλλά και όλους όσοι συμετέχουν σε αυτή την σελίδα, δεν έγινε διαχωρισμός, ούτε καν υπαινιγμός, για επάνω και κάτω συνοικία. Ίσα ίσα, το αντίθετο μάλιστα.
Όλα τα γραπτά μου, αναφέρονται σε όλο το χωριό, γιατί έτσι αισθάνομαι.
Αν κάποια συγκεκριμένα περιστατικά αναφέρονται στην επάνω συνοικία, είναι γιατί εκεί μεγάλωσα και εκεί έζησα όλα όσα αναφέρονται. Το ίδιο όμως έζησαν καιτα υπόλοιπα παιδιά, σε όποια γειτονιά ή συνοικία ζούσαν. Τα χελιδόνια φίλε μου, δεν ξεχώριζαν γειτονιές και μαχαλάδες. Ανθρώπους ξεχώριζαν και ανάλογα πήγαιναν τα δώρα τους.
Πέρα από αυτά όμως, πρέπει να σου πω ότι αυτές οι δυό γραμμές που έγραψες, εμένα με τάραξαν, γιατί διέκρινα την αγωνία σου για μια Μικρόπολη για όλους τους κατοίκους της, όλες τις φυλές και όλες τις ράτσες, που δόξα τω Θεώ έχουμε πολλές.
Ίσως είμαστε το πρώτο πολυπολιτισμικό χωριό.
Διέκρινα επίσης την λαχτάρα και την επιθυμία να ακούσεις και να ξαναβιώσεις πράγματα και καταστάσεις, που εσύ στην δική σου γειτονιά έζησες. Μακάρι εσύ και πολλοί άλλοι, να κατέθεταν τις δικές τους εμπειρίες και αναμνήσεις πλουτίζοντας αυτή την σελίδα, φέρνοντας στο φως ξεχασμένες σελίδες των παιδικών μας μα και των τωρινών χρόνων.
Αυτός άλλωστε ήταν και ο σκοπός μου, όταν έγραψα το πρώτο μου κείμενο. Να παρακινηθούν και άλλοι και να αρχίσει ένας διάλογος και μια επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων που είχαν κοινά βιώματα και κοινές αναμνήσεις.Να αρχίσει ένας διάλογος μεταξύ ανθρώπων, που έχουν έναν κοινό παρονομαστή, που είναι η Μικρόπολη, σε όποιον μαχαλά και αν έζησαν.
Αυτή φίλε μου είναι που μας ενώνει.
Θα χαρώ πολύ να επικοινωνήσεις μαζί μου, προσωπικά. Το e mail μου είναι στις διευθύνσεις τις ιστοσελίδας.
Κούλα Καρνετσή.