Μέρα του Θεού...μέρα με βροχή

  Από την Κούλα Καρνετσή

Ο λόφος του Αη Γιώργη με βροχή, ομορφιά απερίγραπτη, τοπίο μοναδικό!

Υγρό,  καταπράσινο και μοσχοβολιστό το απόγευμα του Σαββάτου  και ένας Θεός, που εμείς τον γιορτάζαμε και αυτός μας έβρεχε και έβρεχε πολύ!

Τι ήθελε να μας πει άραγε; Ότι θύμωσε πάλι που αντί για Πέμπτη τον γιορτάζαμε Σάββατο, ή ότι μας ευχαριστούσε για την ημέρα που του αφιερώσαμε και έστελνε στο χωριό την βροχή, το νερό το πολύτιμο και ευλογημένο, να ποτίσει η γης, να καρποφορήσουν τα σπαρτά, να πάει η σοδειά των γεωργών καλά;

Ότι και νάταν πάντως, θυμός, αγάπη ή ευλογία, εμείς την μέρα του την αφιερώσαμε και τον γιορτάσαμε όπως του έπρεπε του Θεού. Με εσπερινό, με κεράκια αναμμένα, με λιβάνι που έκαιγε και με καμπάνα που ηχούσε χαρμόσυνα. Τον γιορτάσαμε με ύμνους και ψαλμωδίες, με χορούς και με τραγούδια, με γκάιντες και νταχαρέδες, με φαί, πιοτό και γλέντι τρικούβερτο. Γλεντήσαμε έτσι, όπως οι Μικροπολιώτες ξέρουν να γλεντούν.

Μετά τον εσπερινό, μέσα στο ΄΄Αγνάντι΄΄ γιορτάσαμε, που αφιλοκερδώς προσέφερε στον πολιτιστικό ο ιδιοκτήτης του , ο Δημήτρης ο Παπαϊωάννου και τον ευχαριστούμε όλοι γι΄αυτή του την προσφορά. 

Μας έλλειψε, βέβαια, η ανοιχτοσιά του μοναστηριού, η απεραντοσύνη του ορίζοντα στις κορυφές του μενοικίου, η επαφή με την γη και με την φύση, ο χορός πάνω στο χώμα, δίπλα στα κυπαρίσσια  τα αιωνόβια και μπροστά από το παλιό εκκλησάκι, που τόσα πολλά έχει να μας θυμίσει και να μας συγκινήσει.

Ομως, η βροχή και το κλειστό του μαγαζιού, (από όπου η θέα ήταν υπέροχη), μας έφερε πιο κοντά, μας ζέστανε, μαλάκωσε τις καρδιές μας και γλεντήσαμε όλοι μαζί, δίπλα δίπλα, χαρήκαμε όλοι μαζί, γελάσαμε και χτυπήσαμε παλαμάκια όλοι αντάμα.

Οι γυναίκες της χορωδίας, μας χάρισαν με τις μελωδικές τους φωνές , τραγούδια όμορφα και αγαπημένα του χωριού.

Το χορευτικό του πολιτιστικού,  πετούσε όταν χόρευε παραδοσιακή χασαπιά  την ΄΄ παϊτούσκα΄΄ και τα ΄΄ τσουράπια΄΄.  Συγχαρητήρια πρέπουν στην δασκάλα τους.

Οι γκάιντες και οι νταχαρέδες, παιγμένα από νέα παιδιά, γέμισαν ήχους παραδοσιακούς το Αγνάντι.

Τα παιδιά του πολιτιστικού, που είχαν αναλάβει την διοργάνωση, έδωσαν όλο τους τον εαυτό, για να πετύχει η βραδιά και πέτυχε. Με καταμερισμό δουλειάς και ευθυνών, ο καθένας στο πόστο του, έδινε ότι καλύτερο και περισσότερο μπορούσε, με χαρά, με κέφι, με μεράκι που το μετέδιδαν στους παρευρισκόμενους. Άλλος στην ψησταριά με τα σουβλάκια και τα λουκάνικα που μοσχοβολούσαν, άλλος στις παραγγελίες, άλλος στο σερβίρισμα και άλλος στον πάγκο.

 Ένα μεγάλο μπράβο τους αξίζει και ένα ευχαριστώ από καρδιάς. Ένα ευχαριστώ, από όλους εμάς, που βλέπουμε και αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες αυτών των νέων παιδιών, να κρατήσουν την Μικρόπολη ζωντανή, να διατηρήσουν την ταυτότητά της και την μοναδικότητά της, συνεχίζοντας τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμά της, τον πολιτισμό της. Γιατί οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα ενός τόπου, είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τον πολιτισμό και την ταυτότητά του.

Χωρίς τον πολιτιστικό, ας το καταλάβουμε όλοι μας, η Μικρόπολη θα αργοσβήνει, θα μαραζώνει, θα αργοπεθαίνει, ξεχασμένη από τον χάρτη και από τα ίδια της τα παιδιά .

Είναι βαρύ το φορτίο που έχουν αναλάβει τα παιδιά του πολιτιστικού, να κρατήσουν ζωντανό το χωριό.

Γι΄αυτό χρειάζονται τον σεβασμό, την αμέριστη συμπαράσταση και την βοήθειά μας σε όλα τα επίπεδα.

Γι αυτό και μεις, τους ευχαριστούμε και τους ευχόμαστε καλή δύναμη. Νάναι πάντα έτσι τους ευχόμαστε, χαρούμενοι, ορεξάτοι και ακούραστοι, να μας χαρίσουν με το ίδιο κέφι και άλλες τέτοιες όμορφες εκδηλώσεις και μεις, θα είμαστε δίπλα τους, αρωγοί και συμπαραστάτες.

 

Και του χρόνου χωριανοί, να είμαστε όλοι καλά και με ήλιο ή με βροχή, εμείς να τον γιορτάσουμε τον Θεό μας!!!

Κούλα Καρνετσή