Ο Γιώργος Μακρής Γεννήθηκε στην Μικρόπολη το 1953 από αγροτοκτηνοτροφική οικογένεια, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Το 1965 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Προσοτσάνη και από τότε εργάζεται και ζει μόνιμα σ' αυτή. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο της Προσοτσάνης το 1971. Είναι απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Ηλεκτρονικών και του Μαθηματικού Τμήματος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1984 είναι καθηγητής Μαθηματικών στο Γυμνάσιο Προσοτσάνης. Είναι παντρεμένος με την Βάσω Ασπριώτου και έχει δύο παιδιά, τον Κώστα και τον Θανάση. Ασχολήθηκε ενεργά για πολλά χρόνια με τα πολιτιστικά δρώμενα και τα δημοτικά ζητήματα του τόπου. Εκλέχθηκε από το 1990 πρώτος Δημοτικός Σύμβουλος έως το 1998, όπου υπηρέτησε υπεύθυνα την Τοπική Αυτοδιοίκηση και προσέφερε τις υπηρεσίες του στον Δήμο Προσοτσάνης από την θέση αρμοδιότητας του Αντιδημάρχου για έξι χρόνια και Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου για τα δύο επόμενα. Το 1998 εκλέγεται Δήμαρχος (χρονιά όπου ισχύει ο θεσμός του «Ιωάννη Καποδίστρια» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και διευρύνεται ο Δήμος με τις υπόλοιπες δέκα Κοινότητες και τους τρεις οικισμούς), ισχυροποιώντας τον Διευρυμένο Δήμο Προσοτσάνης σαν γνώστης των προβλημάτων και των υποθέσεων, αφουγγράζοντας τις ανησυχίες και τους πόθους των κατοίκων δημιουργεί μια ανοδική πορεία, τον καθιστά σαν 2ο μεγαλύτερο Δήμο μετά τον Δήμο της Δράμας. Διένυε την τρίτη τετραετία ως Δήμαρχος Προσοτσάνης.
Απεβίωσε την Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007 από οξύ καρδιακό έμφραγμα.
Απόσπασμα από τον επικήδειο του υπουργού Μακεδονίας-Θράκης κ. Μαργαρίτη Τζίμα
Ο αδόκητος χαμός του Γιώργου Μακρή αναμφίβολα καθιστά την τοπική αυτοδιοίκηση φτωχότερη. Και αυτό, γιατί ο Γιώργος Μακρής, επίλεκτο στέλεχος της Παιδείας, αλλά και της τοπικής κοινωνίας, γαλουχημένος με τις αρχές μιας ευνομούμενης πολιτείας λειτούργησε ιεραποστολικά από κάθε χώρο όπου πέρασε. Με βαθύτατο το χρέος έναντι της νεολαίας προσέφερε στην ιερή τράπεζα της ψυχής των νέων όχι μόνον με σαφήνεια και υπευθυνότητα τις γνώσεις του, αλλά δίδαξε και ήθος και ανθρωπιά, γιατί πίστευε ότι η πρόοδος και η ευημερία ενός τόπου θεμελιώνονται στέρεα πάνω σ αυτές τις δύο αρετές. Συνειδητά κάτοχος αυτών των δύο αρετών δημιούργησε μια θαυμάσια οικογένεια, την οποία εμπότισε βαθύτατα με το σεβασμό προς τον άνθρωπο, γιατί πίστευε πως εκείνο που έχει την πρώτιστη αξία και σημασία στη ζωή είναι η ανυστερόβουλη και με προσωπικές θυσίες προσφορά στον συνάνθρωπο. Και αφού υπηρέτησε ευδόκιμα για χρόνια στο ιερό τέμενος της παιδείας διαμορφώνοντας συνειδήσεις εγρηγορούσες και προετοιμάζοντας το δρόμο για ακαδημαϊκή σταδιοδρομία σε εκατοντάδες νέους, πήρε την απόφαση, παρακινούμενος από νουνεχείς και συνετούς συμπολίτες του να κατέλθει στο στίβο των κοινωνικών δρωμένων. Και οι συμπολίτες του εκτιμώντας βαθύτατα το ανεπίληπτο ήθος του, τη σεμνότητά, την ανυστεροβουλία, τον ήπιο χαρακτήρα του και το πάθος να δώσει με προσωπικό κόστος μια νέα πνοή στην τοπική κοινωνία, τον τιμήσανε απλόχερα εκλέγοντάς τον για τρεις τετραετίες πρώτο πολίτη του τόπου τους. Κι ο Γιώργος Μακρής, χωρίς έπαρση, αλλά υπακούοντας αποτελεσματικά και μόνο στο εσωτερικό χρέος , στη φωνή της καθάριας συνείδησης του, έθεσε στο δύσκολο αγώνα όλες τις δυνάμεις του, παραμελώντας συχνά την υγεία του. Λειτούργησε ως ο καλός ποιμήν που θέτει την ψυχή του υπέρ του ποιμνίου του. Έδωσε πνοή στην Προσοτσάνη. Έκανε νέες τομές. Με ορθάνοιχτη την πόρτα του Γραφείου του άκουγε με κατανόηση τα προβλήματα και τα αιτήματα κάθε πονεμένου πολίτη συμπεριφερόμενος με λόγο ήπιο και πειστικό ακόμη και στους παραλογισμούς. Πίστευε και το έκανε πράξη στη ζωή του ότι ο ηγέτης είναι υπηρέτης στην υπηρεσία του λαού που τον εξέλεξε. Αυτήν την αρχή είχε ως οδηγό του και αυτήν εφάρμοσε, αφήνοντας αξεθώριαστη τη σφραγίδα απ όπου πέρασε. Δυστυχώς ο αδόκιμος χαμός του έκανε φτωχότερη την Προσοτσάνη και μαζί της την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου