Μικρόπολη η φωνή του Μενοικίου: Ιανουαρίου 2024

Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2024

Τ΄ Αη Γιαννιού το δρώμενο των κουδουνάδων.

Απο την

Δώρα Καρνετσή

Τ΄ Αη Γιαννιού σήμερα. Χρόνια πολλά, χαρούμενα κι ευτυχισμένα στους Γιάννηδες της Μικρόπολης.

Σήμερα στο χωριό απολαύσαμε το δρώμενο των κουδουνάδων.

Ένα έθιμο που έρχεται από πολύ παλιά και για εξήντα περίπου χρόνια ήταν αδρανοποιημένο. Φέτος για πρώτη φορά, τόλμησαν τα παιδιά του πολιτιστικού συλλόγου να το αναβιώσουν. Νιώθω πολύ τυχερή που βρέθηκα εδώ και έζησα λίγο σαν να ήμουν σε μια άλλη εποχή.

Ημουν πολύ μικρή όταν γινόταν όλα αυτά αλλά από διηγήσεις των μεγαλύτερων μου φάνηκε ότι τα είχα ξαναζήσει.

Θέλω να περιγράψω τον απόηχο της σημερινής μέρας και να το μοιραστώ μαζί σας και πραγματικά δεν ξέρω από που να αρχίσω. Να περιγράψω τους κουδουνάδες που ήταν και οι πρωταγωνιστές;

Ήταν όλοι τους απίστευτοι. Νεαρά παιδιά και μεγαλύτεροι, με πολύ κέφι, μεράκι και δοσμένοι απόλυτα στο ρόλο τους, ξεσήκωσαν με τους ήχους των κουδουνιών και τα πειράγματά τους πρώτα την πάνω πλατεία και στη συνέχεια όλο το χωριό.

Απ τους τσολιάδες που προπορεύονταν πάνω στ’ άλογά τους συνοδεύοντας τη νύφη και οδηγώντας το μπουλούκι;

Απ τον μασκαρά με τη σόμπα στην πλάτη που κάπνιζε ασταμάτητα για να παρέχει ζεστασιά στους συμμετέχοντες; Απ την καμήλα με τον καμηλιέρη της που συνόδευε υπομονετικά και απολάμβανε όλη αυτή την τελετουργία;

Τι να πω για τα σπίτια των Γιάννηδων που επισκεφτήκαμε; Μας περίμεναν οι οικοδεσπότες με το τραπέζι στρωμένο, γεμάτο με εδέσματα, τσίπουρο και κρασί. Και φυσικά σε κάθε αυλή που είχε Γιάννη , κάτω απ την ασταμάτητη βροχή στηνόταν και χορός με τις γκάιντες και τους νταχαρέδες. Και όλο αυτό το ξεφάντωμα ολοκληρώθηκε στο χώρο του σχολείου με το γάμο και το κλέψιμο της νύφης.

Παιδιά πραγματικά σας ευχαριστούμε πολύ. Και τους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες.

Συγκινηθήκαμε, χαρήκαμε, διασκεδάσαμε. Μας χαρίσατε μια απολαυστική ημέρα. Ήθελα να σας αγκαλιάσω όλους έναν έναν. Σας έβλεπα απτόητους μέσα στη βροχή, με όλο αυτό το βάρος των κουδουνιών πάνω σας και έλεγα δεν θα αντέξουν. Αλλά εσείς εκεί… μέχρι το τέλος πραγματικά παλληκάρια.

Εύχομαι ολόψυχα τώρα που ξεκινήσατε να συνεχιστεί και κάθε χρόνο να διευρύνεται και να αγκαλιάζεται από περισσότερο κόσμο. Να είστε καλά και να μας εκπλήσσετε πάντα ευχάριστα..

Και να μου επιτραπεί μια παρατήρηση. Εκτός απ τους ηλικιωμένους , όλοι οι κάτοικοι του χωριού θα έπρεπε να βρίσκονταν στους δρόμους. Αλλά.. δυστυχώς δεν βρίσκονταν. Ούτε αυτοί που ο θεσμικός τους ρόλος το επιβάλλει.. Η βροχή .. ναι ..ήταν ένας ανασταλτικός παράγοντας, αλλά με μια ομπρελίτσα.. όλα οκ..

Την επόμενη φορά, ευχή να είμαστε περισσότεροι.

Καλή και ευλογημένη χρονια να έχουμε.